Uchwała Nr XIV/107/2015 Rady Gminy Lipno z dnia 29 października 2015 roku w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
UCHWAŁA Nr XIV/ 107/2015
Rady Gminy Lipno
z dnia 29 października 2015 roku
w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Na podstawie art. 101 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2015 r., poz. 1515 ) Rada Gminy Lipno uchwala, co następuje:
§1. Uznaje się za bezzasadne wezwanie do usunięcia naruszenia prawa złożone przez Pana R. C. w dniu 02 października 2015 r., dotyczące uchwały Nr V/29/2015 Rady Gminy Lipno z dnia 12 lutego 2015 r. w sprawie uchylenia uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
§2. Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Lipno.
§3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący
Rady Gminy Lipno
Andrzej Michalski
Uzasadnienie
do uchwały Nr XIV/ 107/ 2015 Rady Gminy Lipno z dnia 29 października 2015 roku w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Pismem datowanym na dzień 02 października 2015 r., Pan R. C. wezwał Radę Gminy Lipno do usunięcia naruszenia prawa dokonanego uchwałą Nr V/29/2015 Rady Gminy Lipno z dnia 12 lutego 2015 r. uchylającą uchwałę w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzez uchylenie tej uchwały i przystąpienie do realizacji uchwały Nr XXXII/215/2013 Rady Gminy Lipno z dnia 18 lutego 2013 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Podstawą złożonego wezwania jest zarzut naruszenia przepisu art. 65 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 706 z późn. zmianami), który stanowi, że jeżeli referendum zakończy się wynikiem rozstrzygającym w sprawie poddanej pod referendum, właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie podejmie czynności w celu jej realizacji. Skarżący powołując się na art. 101 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zarzuca naruszenie jego interesu prawnego, poprzez niezrealizowanie przez Radę Gminy Lipno wiążącego wyniku referendum, którym byłby uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, wprowadzający zakaz zabudowy.
W dniu 23 stycznia 2011 r. w Gminie Lipno odbyło się referendum lokalne, w którym mieszkańcy opowiedzieli się za nielokalizowaniem w Gminie Lipno elektrowni wiatrowych. Frekwencja wyniosła 38 %, a przeciwko lokalizacji elektrowni wiatrowych opowiedziało się 89,3% głosujących.
Szanując wyrażoną w referendum wolę mieszkańców, Rada Gminy Lipno dokonała zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Lipno, wykreślając definitywnie strefy, w których możliwa była lokalizacja elektrowni wiatrowych. Rada Gminy Lipno zrealizowała tym samym wynik referendum, zgodnie z art. 65 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o referendum lokalnym. Art. 20 ust 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi bowiem, że plan miejscowy uchwala rada gminy, po stwierdzeniu, że nie narusza on ustaleń studium. Po dokonanej zmianie Studium nie jest zatem możliwe opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla farmy wiatrowej.
Zgodnie z art. 10 ust 2a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, jeżeli na obszarze gminy przewiduje się wyznaczenie obszarów, na których rozmieszczone będą urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, a także ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu; w studium ustala się ich rozmieszczenie. Ponieważ w Studium nie ma wyznaczonych takich obszarów, to zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy, który stanowi, że ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych, uchwalenie planu miejscowego dla farmy wiatrowej naruszałoby ustalenia studium.
W świetle przeprowadzonego w Gminie Lipno referendum lokalnego, na uwagę zasługuje sporządzona w przedmiotowej sprawie, opinia prawna Biura Analiz Sejmowych.
W uzyskanej tejże opinii prawnej Biura Analiz Sejmowych, dotyczącej niektórych kwestii związanych z referendum gminnym, zawarto następującą tezę:
- 1. Sprawa lokalizacji na terenie gminy elektrowni siłowych nie może być przedmiotem referendum gminnego o charakterze rozstrzygającym.
- 2. Wynik referendum przeprowadzonego w takiej sprawie może być traktowany jedynie w kategoriach konsultacji społecznych.
Warto przytoczyć także fragment jakże istotnego uzasadnienia przedmiotowej opinii, a mianowicie:
„Jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 26 lutego 2003 r. należy zróżnicować referenda na stanowiące i konsultacyjne. Pierwsze zastępuje rozstrzygnięcie organu gminy, drugie stanowi dla tego organu wskazówkę, co do stanowiska jakie gmina powinna wyrazić wobec innych organów władz publicznych.”
oraz
„W świetle przedstawionej analizy stanu prawnego celowe jest w tym miejscu przywołanie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 21 lipca 1999 r. rozstrzygnął, że sprawy ustawowo zastrzeżone na rzecz organów gminy (rady, wójta) nie mogą być przedmiotem referendum rozstrzygającego, a wynik referendum przeprowadzonego w takiej sprawie może być traktowany jedynie w kategoriach konsultacji społecznych (IV SA 2452/98, LEX nr 47300). Nie można zatem - jak wywodzi NSA – w drodze referendum zobowiązać rady gminy do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w kształcie będącym wynikiem referendum”.
Skarżący w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wskazuje, że obszary te nadal pozostają w strefie zainteresowania inwestorów, a na terenie nieobjętym planem miejscowym inwestor może uzyskać decyzję o warunkach zabudowy dla elektrowni wiatrowych.
Art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia pewnych warunków. Jednym z nich jest warunek, aby co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, była zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu. Warunek ten byłby trudny, a nawet niemożliwy do spełnienia, ponieważ na terenie Gminy Lipno nie ma istniejących inwestycji typu elektrownie wiatrowe.
Z kolei trwające postępowanie administracyjne, dotyczące wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla farmy wiatrowej, jest odrębnym postępowaniem administracyjnym niezwiązanym ściśle z procedurą sporządzania planu miejscowego. Postępowanie to służy jedynie ocenie ewentualnych następstw dla środowiska związanych z realizacją przedsięwzięcia, wskazanie ewentualnych zagrożeń oraz wypracowanie rozwiązań umożliwiających eliminację lub maksymalne zminimalizowanie negatywnego oddziaływania na środowisko, a wydana w tej sprawie decyzja nie przesądza o możliwości realizacji inwestycji.
Skarżący, wskazuje również, że plan miejscowy, który wprowadzałby zakaz budowy elektrowni wiatrowych, mógłby jednocześnie dopuszczać na terenach rolnych zabudowę rolniczą. Możliwość budowy obiektów związanych z produkcją rolną nie pozostawałaby tym samym w sprzeczności z jednoczesnym wyłączeniem budowy elektrowni wiatrowych.
W tym miejscu należy wskazać, że plany miejscowe, które są sporządzane wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub wprowadzenia zakazu zabudowy, sporządza się na mapach w skali 1:5000 - art. 16 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z kolei plany miejscowe, w których dopuszczałoby się budowę obiektów kubaturowych związanych z produkcją rolną sporządza się na mapach w skali 1:1000. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie map w skali 1:500 lub 1:2000.
Plan miejscowy mający wprowadzić zakaz zabudowy elektrowni wiatrowych, który był sporządzany, na podstawie uchwały Nr XXXII/215/2013 Rady Gminy Lipno z dnia 18 lutego 2013 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, był opracowywany na mapach w skali 1:5000. Powyższe wykluczało możliwość jednoczesnego wprowadzenia zakazu zabudowy elektrowni wiatrowych i umożliwienia budowy obiektów związanych z produkcją rolną.
Uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wprowadzającego zakaz zabudowy wyłączenie na działkach, na których potencjalnie mogłyby zostać pobudowane elektrownie wiatrowe, naruszyłoby interes prawny właścicieli tych gruntów, którego kryterium miałoby charakter materialnoprawny. Związek między sferą indywidualnych praw i obowiązków właścicieli tych gruntów, a planem miejscowym wprowadzającym zakaz zabudowy byłby aktualny i dotyczyłby takiej sytuacji prawnej, którą można określić jako własną, indywidualną i konkretną danej osoby. Nadto, podjęta uchwała przez swą wadliwość naruszałaby prawnie chronione interesy właścicieli działek. (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lipca 2011 r. sygn. akt I OSK 677/11, publ. Lex nr 1082796).
Mając powyższe na uwadze, złożone wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, należy uznać za nieuzasadnione.